Er is altijd discussie over de puntentelling (bij álle concoursen), maar als je het mij vraagt, zou de bronzen medaille terug moeten komen in het pakket van het Concours Mondial de Bruxelles. Wat is er mis met brons?
Brons is een mooie prijs voor een correcte, fatsoenlijke, prettige wijn. Zilver is voor mij ‘zeer goede wijn’ en goud is wereldkampioen.
Negen van de tien wijnen die dankzij mijn juryclubje van vijf mensen tijdens editie 2017 van het Concours Mondial de Bruxelles een zilveren medaille hebben gekregen, zou ik brons hebben gegund. Maar de producenten die wijn insturen hebben iets tegen de kleur brons. Het klinkt te veel als second best (of third best), denk ik. En de producent betaalt het feest, dus die krijgt zilver voor zijn brons.
Zo zie ik dat.
Overigens mochten wij aan een van de vele tientallen jurytafels twee van de drie ochtenden het scoren op de tablet uitproberen. Wat een zegen is dat! Gaat twee keer sneller dan met de pen. In de toekomst krijgen alle juryleden van het CMB een tablet om de wijnen te scoren.
Anyway, van de 9.080 wijnen kregen er 1.699 zilver, 853 goud en 100 grand gold. Van de overige ruim 6.400 wijnen – zo’n 70% van de ingezonden wijnen dus – verdienen geen aanbeveling. Die zijn middelmatig of – en dat mag ook best eens gezegd worden – zijn ze kaal, leeg, flauw, dun, scherp, uitgedroogd van het houtgebruik of hebben niets om trots op te zijn.
Het idee dat je als wijnproducent ‘altijd wel ergens een medaille kunt scoren, als je maar genoeg meedoet aan wijnconcoursen’, zoals wel eens wordt geroepen, is flauwekul. Er is misschien nog een grijs gebied – een ‘kwestie van smaak’ – maar meer dan de helft van de wijnen op wijnconcoursen, in ieder geval bij het CMB, is 100% kansloos en dat is niet zonder reden.
Neem een flight Côtes du Rhône Villages 2016: 11 keer narigheid, het spijt me dat ik het zeggen moet. Dertien wijnen uit Georgië: zeer teleurstellend. Saumur-Champigny 2016: 6 x mis. Zes maal Ribera del Duero 2013: 5 daarvan zou ik niet willen drinken. Een bonte verzameling appellaties uit Veneto: geen fijne herinneringen aan.