Is de Belgische wijnbouw klaar voor export? De eerste gezamenlijke proeverij buiten België van de vereniging van Belgische Wijnbouwers in oktober dit jaar (2021) wijst in die richting. Veertien wijnhuizen schonken hun wijnen uit in het Vlaams Cultureel Centrum De Brakke Grond in Amsterdam.
De proeverij was een initiatief van de VZW Belgische Wijnbouwers, met steun van Flanders Investment & Trade en het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing.
Kleine 600 ha Belgische wijngaarden
In 2020 stonden volgens cijfers van de federale overheidsdienst Economie in België 198 wijnbouwers geregistreerd, inclusief hobbyboeren. Dit is goed voor 586 hectare wijngaarden – 326 ha in Vlaanderen en 260 in Wallonië.
Bijna de helft van de Belgische wijn is mousserend. Ongeveer 30% is stille witte wijn, 13% is rood en 10% rosé.
Al stond er maar een klein deel van het Belgische aanbod op de proeftafels, het was een mooie gelegenheid om een beeld te krijgen van wat er zoal op de markt is.
Opvallend, maar misschien niet echt verrassend, is dat de klassieke druiven (nog steeds) de beste wijnen geven. Denk aan pinot noir, pinot gris, pinot blanc en chardonnay, maar tot mijn verrassing bijvoorbeeld ook albariño en grüner veltliner.
Mijn favorieten
• De albariño en grüner veltliner van Wijnkasteel Vandeurzen (Linden, Vlaams-Brabant) zijn op een prettig sappige en toegankelijke manier erg leuk. Pure White Albariño is heerlijk aromatisch, Pure White Grüner Veltliner lekker kruidig. In Nederland verkrijgbaar via Vinites.
• Van Wijndomein Vigna (Wijnegem, provincie Antwerpen) vielen vooral de Emile Pinot Noir 2017 en Felipe Pinot Noir Barrique 2018 bij mij zeer goed in de smaak. Ook de mousserende wijn van johanniter en pinot blanc is mooi.
• Heel bijzonder is Wijngoed Stuyvenberg (Gooik, Vlaams-Brabant) met maar 1 hectare chardonnay en pinot noir voor mousserende wijn méthode traditionnelle. Stuyvenberger Brut 2018, met twee jaar rijping op de gistresten, is bijzonder fraai. De rosé is vast ook goed, want die is al uitverkocht.
• Ook Domaine de Chant d’Éole (Quévy-le-Grand, Henegouwen) beperkt zich tot mousserende wijn en maakt topkwaliteit Blanc de Blancs Brut. De Rosé Brut stond niet op de proeftafel. Daar is dan ook niet veel van; 2% van de aanplant is pinot noir, 1% pinot blanc, de rest is chardonnay. Het huis maakt ook een Cuvée Prestige.
• Château Bon Baron (Sorinnes, Dinant) maakt een bonte verzameling stevige en geconcentreerde wijnen van 17 hectare en 14 druivenrassen. Niet zelden met een stevige houttoets. Bij La Grande 2018 bijvoorbeeld, een blend van gamaret, garanoir (beide een kruising van gamay en reichensteiner) en pinot noir, is de houtrijping onmiskenbaar, met een mooi resultaat. Chardonnay Barrique 2018 is mede dankzij de houtrijping zeer smaakrijk en krachtig. Gastronomisch zeggen we dan, want dit glas vraagt wel om culinair gezelschap.
• De Chardonnay Barrique van Wijndomein Gloire de Duras (Wilderen, Limburg) is subtieler en eleganter. Prima wijnen ook van riesling en pinot gris. De enige riesling van de proeverij trouwens – er is minder riesling in België dan ik dacht. Gloire de Duras is een relatief jong wijnhuis (sinds 2015) met 6,5 hectare, misschien belooft dat nog wel wat voor de toekomst.
• De wijnen van hybride druiven zijn wat mij betreft, zowel in België als in Nederland, op hun best prettig en toegankelijk. Ze hebben vooralsnog niet de spanning en diepgang van oudgedienden als pinot noir of riesling. Wijndomein Waes (Zwijnaarde, Oost-Vlaanderen) maakt evengoed mooie witte wijn van solaris en bianca en rood van rondo, regent en léon-millot.
• Ook Wijndomein Petrushoeve (Bekkevoort, Vlaams-Brabant) maakt prettige, smaakvolle wijn, onder andere van müller-ortega en johanniter.
• Wijndomein Hoenshof (Borgloon, Limburg) scoort met originele blends, zoals een lekkere rosé 2020 van souvignier gris en st. laurent en een mooie fruitige wijn van merlot, dornfelder en cabernet cortis. De Dry Hopped Chardonnay 2018 is een leuk experiment.
• Wijndomein Mérula (Oostkamp, West-Vlaanderen) tot slot verraste me met een smaakrijke, kruidig-bittere witte wijn van auxerrois, johanniter, solaris en siegerrebe.
Het was een mooie gelegenheid om een beeld te krijgen van wat er zoal op de Belgische markt is. Dit zouden we vaker moeten doen.
Ik heb het idee dat België gemiddeld (nog) wel wat hoger scoort dan Nederland. Een proeverij met Belgische én Nederlandse wijn zou daarom ook leuk en interessant kunnen zijn, als we durven… panache hebben… niet schrikschijterig zijn…