De wijnregio Tejo, genoemd naar de rivier die wij de Taag noemen, was nog niet eerder in Nederland om zich te presenteren. De door Perswijn georganiseerde kennismaking in Hotel The Grand in Amsterdam eind september (2021) was heel aangenaam.
De regio telt 17.000 hectare wijngaarden, goed voor zo’n 650.000 hectoliter wijn per jaar. Dat is ongeveer 10% van de totale Portugese wijnproductie. Slechts 17% van de wijn (110.000 hl) is gecertificeerd, waarvan 90% als IGP en 10% als DOC Tejo. Een aanzienlijk deel van de productie is in handen van coöperaties.
Tejo – tot 2009 heette de wijnregio trouwens nog Ribatejo – onderscheidt drie zones. Bairro (rood op de kaart) is de koelste, met de meeste heuvels en gevarieerde bodemsoorten, waaronder kalk, klei en schist. Charneca (geel) is droger, warmer en vlakker, met zandgronden vergelijkbaar met de Alentejo. Campo ten slotte (grijs) volgt de oevers van de Taag en profiteert onder andere van de verkoelende effecten van de rivier.
Het wijnaanbod is behoorlijk gevarieerd. Niet zozeer dankzij de verschillende zones, eerder doordat er geen gemeenschappelijke visie is op een lokaal karakter of een eigen stijl. De identiteit van Tejo is dat het geen identiteit heeft. Het zijn cépage-wijnen en blends van talloze inheemse druiven, maar ook wijn van, en vooral assemblages met, internationale druiven (cabernet, syrah, pinot noir, sauvignon, chardonnay, merlot en meer).
Witte wijn van fernão pires en arinto doet het solo vaak goed (en niet alleen in Tejo). Heb ook leuke moscatel galego en blends met verdelho en alvarinho geproefd. Mooie rode wijn is er van (blends van) onder vele andere: touriga nacional, tourica franca, trincadeira, tinta roriz, alicante bouchet en castelão.
Ook de (inter)nationale blends kunnen heel verrassend zijn, wat mij betreft vooral als ze een onderschikte of ondersteunende rol spelen. Blenden is misschien wel bij uitstek de kunst van het vak in het land van de beroemde portwijn.
Enkele uitblinkers
Falua Conde Vimioso Reserva 2020
100% Arinto. Strak en slank, goed droog met spannende, licht augurkachtige zuren, mineralig, lengte, heel mooi.
Deze coöperatie maakt over de hele linie aantrekkelijke, betaalbare wijnen. De meeste – uitgezonderd onder andere bovenstaande arinto – hebben een milde, lichte zoetigheid in de smaak, wat ik persoonlijk jammer vind, maar wat ze wel (publieks)vriendelijk maakt en ook gastronomisch interessant.
Quinta da Lagoalva Barrel Selection 2016
Syrah en touriga nacional. Mooi kruidig, elegant en zacht, ingetogen, subtiel, balans, zeer fraai.
Companhia das Lezírias 1836 Grande Reserva Alicante Bouchet 2015
Floraal kruidig, bramen en bessen, aangenaam zacht drogende (hout)tannine, goede zuren, mooie bescheiden houttoets.
Leuk huis naar mijn smaak. Ook Tyto Alba Blanco 2020 (arinto, fernão pires en sauvignon), Tyto Alba Tinto 2020 (touriga nacional, touriga franca en alicante bouschet), Tyto Alba Moscatel Limited Eddition Galego 2018 en Tyto Alba Touriga Nacional 2016 zijn mooi.
Casa Cadaval Marquesa de Cadaval 2015
Tourica nacional, trincadeira en alicante bouchet. Floraal met mooi fris subtiel zoetzuur rood fruit en ingetogen intensiteit. Toegankelijk met karakter en persoonlijkheid.
Voor mij het beste wijnhuis van de proeverij (maar ik heb lang niet alle domeinen geproefd). Casa Cadaval is over de hele lijn eigen, origineel, spannend en tegelijk gewoon toegankelijk lekker. Casa Cadaval Reserva 2018 (touriga nacional, trincadeira en alicante bouschet) is mooi kruidig en spannend. Ook Padre Pedro Blanco 2020 (arinto, alvarinho en fernão pires) en Padre Pedro Tinto 2019 (touriga nacional, alfrocheiro en trincadeira) zijn uitstekend. En zeer bescheiden geprijsd, dacht ik.