Een bezoek aan het Ahrdal verblijdde ons met enkele zeer fraaie spätburgunders. Tegelijkertijd zette het me aan het denken over het gebruik van nieuwe houten vaten bij de opvoeding van de Grosse Gewächse.
Het was een uitzonderlijk jaar in de dalen en op de Weinbergen langs de Ahr. Zeker 30% van de druiven zijn in de week voorafgaand aan ons bezoek, eind augustus 2019, ‘verbrand’.
In Nederland was het al bloedheet, hoe warm moet het zijn geweest op de druiven in de Ahr die niet het geluk hadden om een beetje te kunnen schuilen onder het gebladerte? Ze hingen erbij als zielige, verkreukelde trosjes krenten. Ook heel bijzonder: de frühburgunder was later rijp dan de spätburgunder…
- Ondertussen was in de Mittelrhein, 20 kilometer zuidelijker, geen verschrompelde druif te bekennen: ‘Hoe de Mittelrhein ons verraste’
Over naar het goede nieuws.
Weingut Burggarten is sinds kort (2019) lid van het Verband Deutscher Prädikatsweingüter (VDP). Zijn Grosse Gewächse Kräuterberg Spätburgunder 2017 en Schieferlay Spätburgunder 2017 zijn geweldig mooie wijnen. Spanning, balans, goede zuren, mooi fruit, nuance, pit, sappigheid, bite, energie, bescheiden houttoets. Burggarten heeft alles wat een topwijn moet hebben.
Heel anders, wat wilder en natuurwijnachtig is Deutzerhof. De Caspar C. Spätburgunder 2017 is heel apart, met een snufje melkzuur, spanning, een verborgen kracht en geheimzinnige diepgang. Intrigerende, eigenwijze wijn. De Grosse Gewächs Mönchberg Spätburgunder 2017 doet daar nog een schepje bovenop. Hiervan zijn maar 540 flessen (slechts 2 Chassin-barriques van nieuw hout). Spannende wijn, apart zoetzuur, likje azijnzuur, ongefilterd. Mooi dat de VDP hiervoor openstaat.
De wijnen van Weingut Julia Bertram vind ik moeilijk te beoordelen omdat ze enorm reductief zijn, zozeer dat je dat er niet zomaar uitwalst. De aroma’s worden onderdrukt, een scherpe, frisse smaak van besfruit overheerst. We proefden de Dernauer Spätburgunder 2017 en de Marienthaler Trotzenberg Spätburgunder 2017. De power van de laatste (van 50 jaar oude stokken) belooft wel wat.
Ook de Ahrweiler Rosenthal Spätburgunder 2017 en de Walporzheimer Kräuterberg Spätburgunder 2017 van Weingut Paul Schumacher zijn erg reductief en daardoor moeilijk te beoordelen. Zijn reputatie is goed. De tijd zal het ons leren.
Deze vier wijnhuizen maken deel uit van een gezelschap dat aanwezig is op de Wine Professional 2020. Komt dat proeven.
Grosse Gewächse Ahr
Op de GG-primeurproeverij in Wiesbaden, waar we de laatste twee dagen van onze Duitse wijnreis doorbrachten, stonden 7 Grosse Gewächse van de VDP-leden van de Ahr op de lijst.
Meyer-Näkel Spätburgunder Sonnenberg 2017
Sorry, ben ik vergeten te proeven. De genummerde flights (totaal waren dat er 85) telden maximaal 6 wijnen, daardoor zag ik deze over het hoofd.
J. J. Adeneuer Spätburgunder Rosenthal 2017
Veel hout, zoet fruit, milde tannine, verleidelijke wijn, mooie wijn wel.
Meyer-Näkel Spätburgunder Silberberg 2017
Geur van nieuw hout, aromatisch, houtzoetje in de smaak, vanille. Niet echt boeiend. Al die aankleding, waar is de druif?
Meyer-Näkel Spätburgunder Kräuterberg 2017
Veel hout, met toast dit keer, zoet fruit, zoet hout, dit is niet mijn stijl pinot noir.
J. J. Adeneuer Spätburgunder Gärkammer 2017
Mooie houtgeur, vreemd zurig met vanille, beetje vreemd, maar wel spannend. Benieuwd hoe dit zich ontwikkelt.
Meyer-Näkel Spätburgunder Pfarrwingert 2017
Veel nieuwhoutaroma’s weer, waaronder vanille. Pleasing en ‘modern’, veel design, ik wil de aroma’s van de druif proeven.
Jean Stodden Spätburgunder Herrenberg 2017
Chique houtgeur van vaten die wat gekost moeten hebben. Best veel houtsmaak dat tijdens flesrijping zijn plaats waarschijnlijk wel gaat vinden gezien de verfijnde, zeer zachte smaak, met – als dat maar goed gaat – wel drogende (hout)tannine in de afdronk.
Nieuw hout en spätburgunder, ik weet het niet
Het gebruik van nieuwe houten vaten is duidelijk een Ahr-dingetje bij de GG’s. Ik heb daar mijn twijfels bij. Bij een bezoek aan Meyer-Näkel in Dernal proefden we de Grosse Gewächse Sonnenberg 2012 en Pfarrwingert 2012. Dat was een redelijk warm jaar. Beide wijnen rijpten gedurende 18 maanden deels (70%) op nieuw hout.
De Sonnenberg 2012 heeft veel smaak en aroma. Het is een goede wijn, maar de zoetigheid en het likje vanille staan me niet aan. Ik vind dat niet passen bij pinot noir. De Pfarrwingert 2012 is enorm geconcentreerd. Intensiteit is natuurlijk mooi, maar met de nieuwhouttoeters en -bellen erbij wordt het mij teveel. Het wordt zwaar en liquoreus, als port.
We proefden bij Meyer-Näkel ook de twee beste spätburgunders van het huis zónder GG-status.
De Spätburgunder Grauwacke 2017 heeft een mild en kruidig houtgeurtje, een goede concentratie met mooie fitte zuren eronder, pittig/peperig fruit en een goede lengte. Prachtige wijn.
De Spätburgunder Blauschiefer 2017 is heel aromatisch, met intens en zoet fruit. Tevens enorm levendig, de wijn vult de mond in alle hoeken en eist daar alle aandacht op. Geweldig mooie wijn, waarin alles op zijn plaats is.
Smaken verschillen, maar als deze ‘gewone’ en bovendien zeer betaalbare spätburgunders Grauwacke 2017 en Blauschiefer 2017 zó goed zijn, wat mij betreft béter dan alle bovengenoemde 6 VDP-GG’s, gaat er dan niet iets mis bij de cru’s van het Ahrdal?