Twee recente Bourgogne-berichten.
1. Een beroemde grand cru-wijngaard in de Bourgogne kost tegenwoordig ongeveer 14 miljoen euro per hectare, 2x zoveel als 10 jaar geleden.
2. De klimaatverandering laat zich in zo’n tempo gelden, dat de Bourgogne over 20 jaar te warm is om nog goede pinot noir te maken.
Het eerste bericht zou je een feit kunnen noemen (het is een indicatie/schatting, want niet elke beroemde wijngaard heeft dezelfde waarde en lang niet altijd is de transferprijs openbaar). Het tweede bericht is een voorspelling van wijnmaker Chester Osborn van d’Arenberg (McLaren Vale, Australië).
“Burgundy won’t be making Pinot Noir in 20 years as it will be too hot; they’ll be making Shiraz and still Pinot production will move to Champagne and England. (…) Global warming is going to completely re-set the game.”
Volgens Osborn vervroegt de oogst elke tien jaar met gemiddeld een week. Het is een voorspelling, maar wel een gefundeerde voorspelling. Als we in deze tijden van fake news en internettrollen nog een beetje op de wetenschap mogen vertrouwen: tussen 1981 en 2007 vond de oogst in Bourgogne gemiddeld tussen de 7 en 8 dagen eerder plaats dan het redelijk stabiel gemiddelde van voor die tijd, die 4 eeuwen standhield.
Dit zou erop kunnen wijzen dat de klimaatverandering op dit moment in een soort stroomversnelling zit. ‘Elke 10 jaar een week vroeger’, zoals Osborn zegt, kan ook niet waar zijn, want dat zou betekenen dat er over 60 jaar niks meer te oogsten valt. Maar de trend is zorgelijk en uiteraard niet alleen (of eigenlijk in het minst) voor ons luxe lievelingsdrankje.
Twee onverenigbare berichten. Of juist niet? Als het waar is dat de Bourgogne ongeschikt wordt voor pinot noir – en er is reden om te vrezen dat het kan gebeuren – dan kun je beter je geld uitgeven aan de wijnen van die topwijngaarden dan aan de grond waarop zijn druiven groeien. Tenzij de wijnmakers er net zulke mooie wijnen van zinfandel of aglianico blijken te kunnen maken, zullen die beroemde wijngaarden immers sterk in waarde gaan dalen.
Maar misschien is de te verwachten waardestijging van de wijnen die nu nog in de ongeëvenaarde Bourgogne-stijl gemaakt kunnen worden wel de échte reden om er zoveel geld voor neer te tellen… De een zijn brood is de ander zijn dood.
Domaine Gachot-Monot, Chambolle-Musigny 2015
Wijn van Tamis & Vino Via Wijnen uit de Côte de Nuits. Het dorpje Corgoloin ligt 10 km ten zuiden van het beroemde domein Romanée Conti. Wijnmaker Damien Gachot laat zich overigens adviseren door Aubert de Villaine, de mede-eigenaar van Romanée-Conti. Hij maakt hier onder andere Nuits-Saint-George 1er Cru, Côte de Nuits Villages, Chambolle-Musigny 1er Cru en deze AOC Chambolle-Musigny.
Mooie chique geur van bloemen en oud meubelhout. Elegante, subtiele en transparante smaak met zeer milde tannine. Kwetsbaar bijna, maar met dat geheimzinnige, verborgen zelfvertrouwen dat zo kenmerkend is voor goede pinot noir uit de Bourgogne. Vitaal en gezond fruit en een mooie florale kruidigheid, met ook wat aardse tonen en prominente, maar erg fijne en zachte zuren. De invloed van de houtrijping kan nog wel wat tijd gebruiken om de balans te perfectioneren, zo dacht ik na het eerste glas, maar die klus was een dag na het eerste zuurstofcontact eigenlijk al geklaard.