Eerdere afleveringen van deze serie ’trends & tips’ over Zuid-Italië bespraken de hak (Puglia), het scheenbeen (Campanië), de enkel (Basilicata) en de voetbal (Sicilië). Rest ons de teen van de Italiaanse laars. Calabrië is de minst bekende wijnregio van het zuiden, misschien wel van heel Italië.
Het bergrijke Calabrië behoort tot de kleinste wijnregio’s van Italië. Slechts 2% van de agrarische grond is beplant met druivenstokken.
Evengoed wordt er 47 miljoen liter wijn geproduceerd, waarvan 19% DOC en 13% IGT. 89% van de wijn is rood (bron: Italian Trade Agency).
Net als in veel andere Italiaanse wijnregio’s zijn de lokale druivenrassen het interessantste. Voor Vino Calabrese zijn dat met name de blauwe druiven gaglioppo, magliocco canino, magliocco dolce en het witte druivenras greco bianco. Internationale rassen zijn hier trouwens sowieso een uitzondering.
Gaglioppo neemt ongeveer een derde deel van alle wijngaarden in Calabrië in beslag. Hij heeft genetische verwantschap met nerello mascalese (bekend van Etna, Sicilië) en je vindt hem onder andere in de DOC’s Cirò en Savuto.
Ben zeer benieuwd naar deze druif, die ook wel de ‘nebbiolo van het zuiden’ wordt genoemd, en waarvan het geparfumeerde aroma in de Oxford Companion to Wine wordt omschreven als ‘spookachtig’…
Andere veelbelovende blauwe druiven volgens de kenners zijn magliocco canino en magliocco dolce (ook wel arvino genoemd), tanninerijke druivenrassen die ondanks de overeenkomst in de namen geen verwantschap met elkaar hebben. Ze worden onder andere gebruikt in de DOC Savuto.
Beide druiven kunnen een varietal wijn zijn, soms een rosato, maar ze worden meestal geblend met gaglioppo, nerello cappuccio, sangiovese, met elkaar of met greco nero, een naam waarmee minstens 5 verschillende druivenrassen kunnen worden bedoeld.
Andere blauwe druiven zijn nerello calabrese (= nerello mascalese), castiglione, malvasia nera en prunesta.
Veelgebruikte witte variëteiten zijn onder andere greco bianco (ook pecorello genoemd), malvasia en mantonico bianco.
Greco bianco is een andere druif dan de greco (di tufo) in Campanië. De Calabrese greco bianco kan een droge wijn zijn, maar er worden vooral ook mooie zoete (dessert)wijnen in passito-stijl van gemaakt. Volgens sommigen is de zoete versie van greco bianco de beste wijn van Calabrië.
We moeten wel een slag om de arm houden met die druivennamen. Het is niet altijd duidelijk of iedereen het over dezelfde druiven heeft. Zo zijn volgens de literatuur greco bianco en pecorello namen voor dezelfde druif, terwijl een van de producenten ze in een cuvée beide als ingrediënt noemt, dus in zijn wijngaard zijn dat kennelijk verschillende druiven.
Hoe dan ook, Calabrese wijn is de moeite waard om kennis mee te maken.
Laat je anders bij je hart pakken door een poëtische tekst op de website van een van de producenten:
“… Bloed en wijn, wijn en bloed; dit is het verhaal dat ik elke dag vertel als ik de zware grond van mijn wijngaarden betreed, want ik ben me er continu van bewust dat inspanning en passie beide nodig zijn voor het beste resultaat. (…) Hier ben ik geboren en getogen. Vandaag ben ik net zoals mijn vader was; de zon boven me, stof in mijn gezicht, groen in mijn ogen, en bloed en wijn in de kelders van oktober. Elke dag vertrouw ik op mijn land en mijn druiven. Geef me je vertrouwen en ik zal je belonen in dat geheimzinnige verborgen domein tussen de tong en de ziel. … ”
—
Dit is een artikel uit een serie van 5 voorbeschouwingen ter gelegenheid van de vakbeurs Borsa Vini Zuid-Italië op dinsdag 6 maart 2018 in Amsterdam.
Deze Calabrese producenten waren erbij:
Antichevigne (DOC Savuto, DOC Terre di Cosenza, IGT Calabria)
Tenute Paese (DOC Terre di Cosenza, IGT Calabria)
Criserà (DOC Cirò, IGT Arghillà, IGT Scilla, IGT Costa Viola, IGT Calabria)
Colacino (DOC Savuto, IGT Calabria)
Le Moire (DOC Savuto, IGT Calabria)
Dit zijn alle 5 voorbeschouwingen:
> ‘Sicilië beter dan ooit dankzij match van terroir en druif’
> ‘Lang leve de lokale druiven van Apulië’
> ‘Campanië, koeler dan je denkt’
> ‘Basilicata – klein, maar groot in potentie’
> ‘Calabrië – bloed en wijn, wijn en bloed’